ඔහුගේ නම අරුණ. අරුණ තමන් කළ අපරාධය පාපොච්චාරණය කරන්න පටන් ගත්තේ මෙහෙමයි...
‘‘මම හොඳට සල්ලි තියෙන පවුලක කොල්ලෙක්. මගේ තාත්තා මේ රටේ ඉන්න ඉහළ පැලැන්තියේ බිස්නස්කාරයෙක්...මට නිරාශා මුණ ගැහෙනකොට මම දහය වසරේ. නිරාශා පදිංචි වෙලා හිටියේ එංගලන්තයේ. ඇය එහේ ජිවත් වුණේ එයාගේ අම්මත් එක්ක. එංගලන්තයේ ස්ථිර පදිංචිකාරියක් වුණත් අම්මගේ අභාවයෙන් පස්සේ නිරාශා ආපහු ලංකාවට ආවා.මම එයා එක්ක යාලුවෙද්දි මට අවුරුදු දාහතයි. එයාට දාසයයි. අපි දෙන්නට පුදුම නිදහසක් තිබුණා.
ඒත්... අපි ඒ නිදහසෙන් අයුතු ප්‍රයෝජන ගත්තේ නෑ. අන්තිමේදී යාලුවෙලා අවුරුදු හයකින් අපි දෙන්නට කසාඳ බඳින්නත් පුළුවන් වුණා..අපේ වෙඩින් එකට එයාගේ පැත්තෙනුයි අපේ පැත්තෙනුයි හොඳට සල්ලි වියදම් කළා. වෙඩින් එක ගත්තේ ලොකු හොටෙල් එකක. අපි හනිමූන් ගියේ සිංගප්පූරුවේ. සතියක් විතර ඉඳලා ඇවිත් හෝම් කමීන් එක ගත්තේ ලොකු ගාඩ්න් එකක. එයාගේ තාත්තා අපිට පදිංචි වෙන්න බම්බලපිටිය පැත්තේ එපාර්මන්ට් එකක් අරන් දුන්නා. කාමර තුනක් තිබුණා ඒ ගෙදර. මාර ලස්සනයි. අපේ බෙඩ් රූම් එකේ ලොකු ජනේලයෙන් කෙළින්ම පේන්නේ මුහුද.
අපි පුදුම සතුටකින් ආදරයකින් ජිවත් වුණේ....නිරාශා හරිම කෙළිලොල් කෙල්ලෙක්. එයා ජිවිතේ කිසිම වගකීමක් ගන්න කැමති වුණේ නැහැ. අඩුම තරමේ දරුවෙක් හදාගන්නවත් එයාට උවමනාවක් තිබුණේ නැහැ. ඉවුම් පිහුම් කළෙත් ඉඳලා හිටලා. අපි කෑම ගත්තෙත් වැඩිපුරම හෝටල්වලින්...මට දරුවෙකුගේ උවමනාව තදින්ම තිබුණා. පස්සේ එයා ටිකෙන් ටික ඒකට කැමති වුණා.
ඒත් .... එයාගේ බඩට දරුවෙක් ආවෙම නෑ. අවුරුදු දෙකක් විතර බලලා අපි කතා වුණා පිටරටකටවත් ගිහින් ප්‍රතිකාර ලබා ගන්න. අපි දෙන්නම සිංගප්පූරුවල තියෙන ප්‍රසිද්ධ හොස්පිට්ල් එකකට ගිහින් පරීක්ෂණ කරගත්තා. ඒ පරීක්ෂණවලදී හෙළි වුණේ එයාට දරුවෝ හදන්න බෑ කියලා...ඒක ඇහුවම මට හරි අවුල් ගියා. එයා නම් ගනන් ගත්තෙවත් නෑ. අපි හිස් අතින් ආපහු ලංකාවට ආවා...දරුවෝ ලැබෙන්නේ නෑ කියන්නේ පවුල් ජිවිතේ කඩාකප්පල් වෙනවා කියන එක නෙවෙයිනේ. අපි දෙන්නා ඉස්සර වගේම ආදරේ හිටියා. ඔය අතරේ තමයි එයාට රස්සාවකට යන්න ඕනි වුණේ.. නිරාශාට අලුත් පෙම්වතෙක් මුණ ගැහෙන්න රැකියාවට යාමත් එක්කමයි. ඒ පෙම්වතා උස, සුදු කඩවසම් පෙනුමැති බර්ගර් ජාතික තරුණයෙක්.
රස්සාවට ගිහින් ටික කාලයක් යද්දි මට නිරාශාගේ වෙනසක් පෙණුනා. කොයි වෙලෙත් මොබයිල් එක අතේමයි. දවසක් උදේ ලස්සන කොල්ලෙක් ගෙදරට එක්කන් ඇවිත් මට අඳුන්වලා දුන්නා...ඊට පස්සේ වැඩ ඇරිලා නිරාශා එන්නේ අරුණ එක්කමයි. සමහර දවස්වලට එකට රෑ කෑමත් අරගෙන එනවා. මට මේ දෙන්නා ගැනම සැකයක් ආවේ ඔය අතරෙදී. ටීවි බලන වෙලාවටත් මට හොරෙන් ඒ දෙන්නාගේ අතරේ මොකද්දෝ දෙයක් සිද්ධ වෙනවා. ඒ නිසයි මම තීරණය කළේ එයාලා දෙන්නගේ මූමන්ට් එක කොහොමද කියලා බලාගන්න..
මම දවසක් එයාට කෝල් කරලා කිව්වා, මම එද්දි රෑ වෙනවා, කාලා නිදාගන්න කියලා. එයා ඒකට උඩින්ම කැමති වුණා...මම එහෙම කියලා මගේ කාර් එක කම්පැනි එකේ දාලා ට්‍රයිෂො එකකින් ගෙදරට ගිහින් තුන්වැනි කාමරේ හැංඟිලා බලාගෙන හිටියා. ඒ යද්දි පිහියකුත් අරගෙනයි ගියේ. ඒ කාමරේ අපි කවුරුත් පාවිච්චි කරන් නෑ. මොන හේතුවකටවත් නිරාශා ඒ කාමරේට යන්නේ නෑ. මම උදේ ඇඳගෙන හිටපු ඇඳුම පිටින්ම කාමරේට වෙලා හැංඟිලා හිටියේ. හවස හය හමාර හත වෙද්දි දෙන්නා ගෙට ආවා.
මේ දෙන්නා කරන්න යන්නේ මොනාද කියලා මට හිතාගන්න බැරිවුණා. දෙන්නා අමු හෙලුවෙන් බාත්රූම් එකට යන හැටි මම බලාගෙන හිටියා... බාත් රූම් එකට ගියාට දොර වහනවා ඇහුණේ නැහැ... ඊට ටික වෙලාවකට පස්සේ ෂවර් එක ඇරලා වතුර වැටෙන සද්දේ ඇහුණා. නිරාශා කෑ ගගහ හිනාවෙනවා.. මම හෙමීට දොර ඇරගෙන බාත්රූම් එක ළඟට ගියා. ගිහින් දොර ඉස්සරහ හිටගෙන දෙන්නා කරන දේවල් හොරෙන් බලාගෙන හිටියා. මට මං ගැනම ලැජ්ජ හිතුණා. මම එකපාරම නිරාශාට කතා කළා..ඒ සද්දෙට ෂවර් එක යට තුරුල් වෙලා හිටපු දෙන්නා එකපාරම බැලුවා. දෙන්නටම කර කියාගන්න දෙයක් නෑ..
''අරුණ. උඹ පලයන් මෙතනින්...''මම එහෙම කියද්දි අරුණ නිරුවතින්ම එළියට බැහැලා කමරේට ගියා. නිරාශා බයවෙලා මගේ දිහා බලාගෙන හිටියා. මම ළඟට ගිහින් නිරාශාගේ බෙල්ලට පිහිය තියලා ඇද්දා. ඊට පස්සේ මම එයාගේ ලිංගික අවයව වලට ඇනගෙන ඇනගෙන ගියා. ඒ අතරේ මට ඇහුණා ඉස්සරහ දොර ඇරෙනවා...නිරාශාගේ බොඩි එක බාත්රූම් එකේ තියෙද්දි මම සාලෙට ආවා. අරුණ යන්න ගිහින්.... විනාඩි පහොළවකින් විතර මිනිහා ආවේ පොලීසියත් එක්කරගෙන....අරුණගේ කතාව අවසන් වෙන්නේ එතනින්. ඔහු කියන විදිහට, තමන්ට තියෙන එකම පසුතැවීම බිරිඳට කැමති දෙයක් කරගන්න කියලා ඉවත බලාගන්න බැරිවුණානේ කියන එක.ඒ දේ එහෙම වුණත් අවසානයේ සිරගෙදර නතර වුණු අරුණ ජිවිතේට හොඳ පාඩමකුත් එකතු කරගෙන තිබුණා.
