දහවල් කාලයේ ජනයා නිතර ගැවසුණු මංමාවත් රාත්‍රිය උදාවත් සමගම තරමක් හුදෙකලාවී තිබිණි.
විටින් විට යනෙන වාහනයක් දෙකක් හැරුණු විට ප්‍රධාන මාර්ගද නිහඬ නිසසල හුදෙකලා ස්වභාවයක් පෙන්නුම් කළේය.
කුරුණෑගල නගරය දෙසින් සීරුවට ගමන් කළ යතුරුපැදියක් කොළඹ දෙසට දිවෙන ප්‍රධාන මාර්ගයේ ගමන් කර තරමක් අඳුරින් පිරුණු හුදෙකලා මාර්ගයකට හැරවූයේ යම් ආගන්තුක ස්වරූපයෙනි. යතුරුපැදියේ ගමන්ගත් පුද්ගලයා විටින් විට වටපිට බලමින් යමක් ගැන සෝදිසියෙන් ගමන් කරන බවක්ද පෙනෙන්නට තිබිණි.
නගර සීමාව පසුකර කිලෝමීටර් හය හතක පමණ දුරක් එම මාර්ගයේ ගමන් කළ යතුරුපැදිකරු සිය ජංගම දුරකතනය අතට ගෙන ඇමතුමකට සම්බන්ධ වූයේ තරමක් කලබලයෙනි.
‘හලෝ… ඔව්, මං මේ ලොකු මාර ගහක් තියෙන තැන ඉන්නෙ. ආ තව ඉස්සරහද, ඔව්. හරි හරි මං එතැනින් හරවන්නම්. හරි හරි…’
යතුරුපැදිකරු සිය දුරකතනය යළිත් සාක්කුවේ දමාගෙන යතුරුපැදිය පණගන්වා ගත්තේය. පෙරටත් වඩා උනන්දුවෙන් වටපිට බලමින් ඉදිරියට ගමන් කළ හෙතෙම තවත් බොහෝ දුරක් ගමන් කර තවත් අඳුරු මාවතක් සහිත තුන්මං හන්දියකින් යතුරුපැදිය හරවා ගත්තේය. මංසන්ධිය පසුකරනවාත් සමගම මළානික විදුලි පහනක් දැල්වෙමින් තිබුණේය. එහි ආලෝකය වැටෙන නොවැටෙන සීමාවේ කුඩා බස් නැවතුමක්ද විය. එහි සිටි තරුණියගේ රුව යතුරුපැදිකරු දුර තියාම දුටුවේය. තරුණියද යතුරුපැදිය දුටු විගසම මාර්ගයට පියවර කිහිපයක් තබා ඉදිරියට විත් අත දිගු කළේ උදව්වක් අවශ්‍ය බව අඟවමිනි. යතුරුපැදිකරු තිරිංග තද කළේ අනපේක්ෂිත යමක් සිදුවූවාක් මෙනි. තරුණිය කතාකරන්නත් පෙර යතුරුපැදිකරු කතා කළේය.
‘කොහොමද? මං එහා හන්දියට යනවා. යනවා නම් නඟින්න…’
තරුණිය කතාබහක් නැතුවම නැඟගත්තේය. යතුරුපැදිය වේගයෙන් ඉදිරියට ඇදිණි. තමාගේ ගමනාන්තයට තවත් හන්දියකින් ගමන වෙනස් කළ යුතු බව දත් යතුරුපැදිකරු අනෙක් මංසන්ධියේදී යතුරුපැදිය නැවැත්වීය. තරුණිය බැසගත් අතර යතුරුපැදිය එතැනින් වෙනත් දිශාවකට හැරී ගමන් කළේය.
එතැනින් එම ගනුදෙනුව නතර විය. යතුරුපැදිකරු සිය හිතවතාගේ නිවෙසට ගොස් පළමු පැයේදීම තවත් අමතර කටයුත්තක යෙදිණි. ඒ, මංගල කටයුත්තේ සැරසිලි සඳහා පැමිණි අයකු ආපසු කැඳවාගෙන යෑමටය. එම ප්‍රදේශයේ මාර්ග ගැන දන්නා කියන එම කාන්තාව රැගෙන ඉතා කෙටි මාර්ගවලින් නගරයට ගිය යතුරුපැදිකරු ආපසු ආවේ මුලින්ම එම නිවෙසට ගිය මාර්ගයේමය. පෙර වතාවේ මෙන්ම එම ස්ථානයේම තරුණියක සිටිනු දැක යතුරුපැදිකරු සිතුවේ ඒ අසල ඇඟලුම් කම්හලක් ඇතැයි කියාය. පෙර වතාවේ මෙන්ම තරුණියද යතුරුපැදියට අත දමා ඊට නැඟගත්තාය. පෙර තරුණියගේ විලවුන් සුවඳට සමාන සුවඳක් දැනුණද ඇගේ ඇඳුමේ වෙනසක් ඔහුට පෙනිණි. පෙර ආකාරයෙන්ම තරුණිය බැසගත් අතර යතුරුපැදිකරු නිවෙස බලා පිටත් විය.
‘යකෝ අර හන්දියෙන් හරවපු දෙසැරෙම කෙල්ලො දෙන්නෙක් මේකෙ නැගලා ආව. මුන්ට බය නැද්ද ඔහොම යන්න…’
යතුරුපැදිකරු සිය මිතුරකු සමග පැවැසුවේ තේ පානය අතරතුරය. මිතුරා විමතියෙන් දෑස් විසල් කරගත්තේය.
‘කෙල්ලො, මේ රෑ උඹගෙ බයිසිකලේට නැග්ගද…?’
‘නැත්නම්, ලස්සන කෙල්ලො බං…’
දෙදෙනාගේ කතාව අසා සිටි තවත් අයකු ඊට සම්බන්ධ වූයේ තමාගේ යතුරුපැදියටද තරුණියක නැගි බව පවසමිනි.
පසුව විපරම් කර බලද්දී එම ප්‍රදේශයෙන් ගමන්ගත් යතුරුපැදි රැසකටම මෙම තරුණිය ගොඩවී ඇති බවත්, කිසිවකුට කිසිදු අනතුරක් කර නැති බවත් හෙළි වී ඇති අතර ප්‍රදේශයේ තරුණ පිරිස් මේ තරුණිය හමුවේදැයි සිතා තනිව යතුරුපැදිවලින් ගමන් කළද එවන් අයට ඇය හමු නොවීමද විශේෂත්වයකි. යතුරුපැදි හැර වෙනත් වාහනවලට ඇය ගොඩ නොවන බවත්, ඇගේ එක් අතක කුඩා පාර්සලයක් ඇති බවත් මේ අත්දැකීමට මුහුණ දුන් බොහෝ දෙනා පවසා ඇත.
එමෙන්ම පසුගිය දිනෙක මෙම තරුණිය අත දැමූ පසු නතර නොකොට පැමිණි යතුරුපැදියක් අතරමඟදී ක්‍රියා විරහිතව ඇති අතර එම යතුරුපැදිකරු පසුතැවීමට පත්ව ඇත්තේ එම තරුණියට උදව් කරන්නට තිබූ බව සිතමිනි. යතුරුපැදිය කෙසේ හෝ පණගන්වාගෙන ආපසු ගොස් එම තරුණිය කැඳවාගෙන ආ යුතු යැයි ඔහු සිතා ඇති අතර යතුරුපැදිය දෝෂයකින් තොරව පණගැන්වී ඇති බවද ප්‍රචාරය විය. ඒ අනුව ආපසු ගොස් තරුණිය කැඳවාගෙන විත් තිබේ.
කිසිදු අවස්ථාවක දෙදෙනකු ගමන් ගන්නා යතුරුපැදිකරුවන්ට ඇය හමු නොවීමද විශේෂත්වයක් බවයි පැවසෙන්නේ. මෙම කතාව දන්නා ප්‍රදේශයේ පිරිස් පවසන්නේ ඇය මීට වසර ගණනාවකට පෙර එම ප්‍රදේශයේ රන් භාණ්ඩ උකස් ගන්නා ස්ථානයක් අසලදී යතුරුපැදියක ගැටී මියගිය තරුණියකගේ ආත්මය බවය. එහෙත් තවත් පිරිසක් කියනුයේ ප්‍රදේශයේ ප්‍රසිද්ධ කට්ටඬි මහතකු විසින් පණ දුන් පිල්ලියක් මෙසේ ඔහුගේ පාලනයෙන් ගිලිහී සැරිසරන බවකි.
කෙසේ නමුත් ඇයගෙන් කිසිවකුට කරදරයක් වී නැති බව නම් සියලු දෙනාගේ විශ්වාසය වී ඇති අතර තවමත් විටින් විට ඇය හමුවන බවද බොහෝ අය පවසති.
සත්‍ය කතාවකි. නම් ගම් මනඃකල්පිතයි.
